درباره: دستگیری تعدادی از معممین طرفدار خمینی
تاریخ سند: 2 بهمن 1351
درباره: دستگیری تعدادی از معممین طرفدار خمینی
متن سند:
درباره: دستگیری تعدادی از معممین طرفدار خمینیدر جریان اقداماتی که به منظور شناسائی منابع مالی گروه به اصطلاح مجاهدین خلق1 ایران بعمل آمد احتمال داده شد که اشخاصی که به عنوان نماینده خمینی پول جمع‌آوری می‌نمایند امکان دارد در تقویت بنیه مالی این گروه دخالت داشته باشند لذا در تاریخ 27 /10 /51 با استفاده از اطلاعات رسیده از ساواک نسبت به دستگیری سه نفر از نمایندگان خمینی به اسامی شیخ فضل‌الله مهدیزاده ـ سید محمد صادق لواسانی امام جماعت مسجد حضرت امیر و عبدالعلی تقوی شیرازی امام جماعت مسجد سنگی اقدام و به کمیته هدایت گردیدند. در تحقیقاتی که از نامبردگان بعمل آمده جمع‌آوری پول جهت خمینی را اعتراف و باتوجه به اینکه مبالغ جمع‌آوری شده قابل توجه و نحوه مصارف آن به صور گوناگون بوده لذا تحقیق پیرامون چگونگی مصارف وجوه جمع‌آوری شده در جریان بوده و نتیجه متعاقباً به عرض خواهد رسید.
بایگانی شود 20ﻫ /2
مستخرجه از دینی کمیته مشترک مورخه 2 /11 /51
توضیحات سند:
1. سازمان مجاهدین خلق ( منافقین ) یکی از گروههای چریکی و مسلحانه است که در دهه 1340 و 1350 به فعالیت پرداخت. محمد حنیف نژاد، سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان بنیانگذاران این گروه بودند که از دوران دانشجوئی در فعالیت های نهضت آزادی شرکت داشتند. نامبردگان در سال 1344 ابتدا گروهی به نام جنبش رهایی بخش ایران براساس الگوی سازمان الفتح پی ریزی کردند و در اواخر سال 1347 پس از سه سال کار در زمینه ساختار تشکیلاتی، مطالعه و بررسی انقلابها و شناخت نسبی از جامعه ایران و نیز تدوین برنامه های آموزشی برای ترویج عملیات مسلحانه، به تنظیم و تدوین استراتژی خود پرداخته و به سازمان مجاهدین خلق تغییر نام دادند. اعضای این سازمان در صدد بودند تا همزمان با برگزاری جشنهای دو هزاروپانصد ساله شاهنشاهی در سال 1350، عملیات مسلحانه گسترده ای در سطح کشور صورت داده و برخی از مناطق و اماکن حساس را منفجر نمایند؛ لیکن واسطه تهیه اسلحه، به نام شاه مراد دلفانی که از عناصر ساواک بود، در درون سازمان نفوذ کرد و اطلاعات قابل توجهی از سازمان و عناصر و برنامه های عملیات نظامی آنان را در اختیار ساواک گذاشت که منجر به دستگیری سران سازمان و اکثریت اعضای آن گردید. افراد باقیمانده سازمان موفق شدند با مخفی شدن در خانه های امن و مسلح شدن، شروع به تجدید سازمان و فعالیت نمایند و در سالهای 51 و 52 و 53 عملیات مسلحانه خود را تشدید کردند و در جریان این فعالیت‌ها عده ای از آنها دستگیر و یاکشته شدند و در اوایل سال 1354 باقیمانده اعضای سازمان، اختلاف ایدئولوژیک پیدا کردند و ساواک نیز با استفاده از فرصت برای ضربه زدن بیشتر به سازمان، بیانیه اعلام موضع ایدئولوژیک را در بیرون از سازمان انتشار داد و در این مرحله بخش قابل توجهی از نیروهای سازمان به مارکسیسم روی آوردند و فقط عده کمی از جناح مسلمان تغییر روش ندادند و به رغم فشارها و مشکلات فراوان با عناوین جدید همچون: گروه مهدیون در اصفهان، گروه شیعیان راستین در همدان و گروه فریادخلق خاموش در تبریز و... به فعالیت خود ادامه دادند. به هر حال دستگیر و کشته شدن عده ای از اعضای سازمان اجازه فعالیت بیشتر را از این سازمان گرفت و تنها با اوج گیری انقلاب در اواخر سال 1356 و 1357 توانستند به فعالیت مجدد رو بیاورند ولی در به حرکت در آوردن ملت مسلمان ایران و اجتماعات عظیم مردمی و اعتصاباتی که رژیم را از پای درآورد، نقش چشمگیری نداشتند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی با اتخاذ روشهای متضاد و حرکات منافقانه نهایتاً به رویارویی با انقلاب پرداختند و در سال 1360 دست به اقدامات مسلحانه زدند که با مقابله قهرمانانه نهادهای انقلابی و مردم نهایتاً به غرب پناهنده شده و بعدها ننگ همراهی و همدستی با صدام را گردن نهادند.ر. ک: سازمان مجاهدین خلق ایران، پیدایی تا فرجام، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی