تاریخ سند: 2 شهریور 1342
متن سند:
گیرنده : وزارت امور خارجه
قرار است کنفرانس سالیانه دانشجویان وابسته به جبهه ملی در روزهای 28
ـ 29 و 30 و 31 ماه اوت 1963 در یکی از هتلهای واشنگتن با شرکت
دانشجویان وابسته به جبهه ملی در سراسر آمریکا تشکیل گردد.
افراد مذکور
تصمیم دارند در روزهای مذکور دفعتا در محل سفارت کبرای شاهنشاهی در
واشنگتن تظاهرات دامنه داری انجام داده و در محل سفارت متحصن گردند.
بنظر دانشجویان مذکور
چون از بدو ورود آقای
فروغی1 سفیرکبیر
شاهنشاهی در آمریکا تا
کنون تظاهراتی در سفارت
انجام نگردیده لذا انجام
چنین تظاهراتی ضروری
میباشد.
متمنی است دستور
فرمائید تلگرافی سفارت
کبرای شاهنشاهی را از
جریان امر مستحضر نموده و
نتیجه اقدامات معموله را
باین سازمان اعلام دارند.
رئیس سازمان اطلاعات و
امنیت کشور ـ سرلشگر
پاکروان
تهیه کننده
رئیس بخش ـ ضیاء ابراهیمی 31 /5 /42
رئیس اداره ـ موحدی 31 /5 /42
مدیر کل ـ مقدم
روز شنبه 2 /6 /42 تحویل دفتر گردد.
21127 /315
توضیحات سند:
1ـ سفیر وقت ایران در واشنگتن
محمود فروغی فرزند محمد
علی فروغی (ذکاءالملک)
درسال 1294 در تهران متولد
شد و تحصیلات ابتدایی و
متوسطه خود را در این شهر
گذراند و سپس از دانشکده
حقوق و علوم سیاسی دانشگاه
تهران فارغ التحصیل شد.
پس از
انجام خدمت دوساله نظام
وظیفه عمومی از سال 1316 تا
1318، در فروردین 1319 به
خدمت وزارت خارجه ایران در
آمد و منشی مخصوص علی
اصغر حکمت وزیر خارجه وقت
شد و همچنین ریاست اداره های
مختلف را در این وزارتخانه
عهده دار گردید.
سپس به ترتیب
به مدیر کلی امور اداری و
معاون سیاسی و پارلمانی
وزارت خارجه رسید.
از مقامهای فروغی در خارج
می توان از دبیری اول سفارت
در لندن، سرکنسولی سفارت در
نیویورک و نمایندگی ایران در
سازمان ملل متحد یاد کرد.
فروغی در برزیل و سوئیس
سفیر و در ونزوئلا و مکزیک
سفیر فوق العاده ایران بود.
از نقطه های مهمتر زندگی
دیپلماتیک او سفارت در امریکا
است که طی اسفند 41 تا بهمن
1343 بود و سپس عهده دار
سفارت در افغانستان (1965 ـ
1971) شد.
محمود فروغی پس از برگشت
از کابل، در سالهای آخر
پادشاهی محمدرضا، رئیس
«مؤسسه روابط بین المللی»
وابسته به وزارت خارجه بود.
وی تا لحظه فوت «عضو هیأت
عملی دانشکده علوم سیاسی و
روابط بین المللی دانشگاه جرج
تاون» بود.
سرانجام محمود فروغی در 2
بهمن 1370 (21 ژانویه 1992
در سن 77 سالگی در فلوریدای
امریکا به سکته قلبی در گذشت
و در «پالم بیچ» به خاک سپرده
شد.
منبع:
کتاب
قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک - جلد 4 صفحه 75
