دو روز قبل بین آقایان دکتر جهانشاه1 و اللهیار صالح در مورد صدور اعلامیه اخیر، گفتگو و مشاجره لفظی صورت گرفته و دخالت منسوبین به منظور ختم مشاجره و رفع کدورت بین آنها مؤثر واقع نشده است
تاریخ سند: 21 بهمن 1335
دو روز قبل بین آقایان دکتر جهانشاه1 و اللهیار صالح در مورد صدور اعلامیه اخیر، گفتگو و مشاجره لفظی صورت گرفته و دخالت منسوبین به منظور ختم مشاجره و رفع کدورت بین آنها مؤثر واقع نشده است
متن سند:
شماره: الف 143 تاریخ: 21 بهمن ماه 1335گزارش
13351121
دو روز قبل بین آقایان دکتر جهانشاه1 و اللهیار صالح در مورد صدور اعلامیه اخیر، گفتگو و مشاجره لفظی صورت گرفته و دخالت منسوبین به منظور ختم مشاجره و رفع کدورت بین آنها مؤثر واقع نشده است.
علت اصلی مشاجره این بوده که آقای دکتر جهانشاه از اللهیار بازخواست نموده چرا اعلامیه را بدون صلاحدید و مشورت ایشان منتشر کرده است.2
آقای جهانشاه صالح مدعی بوده‌اند که مخالفین، ایشان را به دخالت در انتشار این اعلامیه و همکاری با اللهیار صالح و اعضاء حزب ایران متهم نموده‌اند.
منبع . کاملاً موثق
ارزش خبر . تأیید نشده
در پرونده حزب ایران کلاسه ح – 5 /89 بایگانی است.
توضیحات سند:
1. جهانشاه صالح، فروردین 1283 ش در شهر کاشان به دنیا آمد، تحصیلات ابتدایى را در دبستان علمیه کاشان و متوسطه را در کالج آمریکایى تهران به پایان رسانید و براى ادامه تحصیل به آمریکا رفت. وی ابتدا از دانشگاه سراکیوز نیویورک لیسانس گرفت و سپس از دانشگاه پزشکى موفق به دریافت درجه‌ی دکترى در طب گردید و پس از بازگشت به ایران مشغول تدریس در دانشگاه شد. در سوابق وى مى‌خوانیم: کارمند محاسبات کل وزارت دارائى از تاریخ 2 /4 /1303 الى 22 /7 /1304، مترجم پیمانى اداره‌ی دارائى گیلان 23 /7 /1304 الى 14 /11 /1304، معلم تشریح دانشکده‌ی پزشکى 1 /1 /1315 الى 26 /1 /1315، رئیس قسمت طبى و کفیل مریضخانه‌ی وزیرى 27 /1 /1315 الى 1 /9 /1315، کفیل مریضخانه‌ی نسوان 2 /9 /1315 تا آخر اسفند 1315، رئیس بیمارستان زنان 1 /1 /1316 تا 26 /4 /1317، رئیس بیمارستان وزیرى 27 /4 /1317 تا آخر اسفند 1317، رئیس دانشکده‌ی پزشکى 3 /8 /1327 تا 5 /4 /1329، وزیر بهدارى با حفظ سمت ریاست دانشکده‌ی پزشکى از تاریخ 6 /4 /1329 تا 16 /12 /1329 رئیس دانشکده‌ی پزشکى از تاریخ 17 /12 /1319 تا 31 /5 /1332، وزیر بهدارى با حفظ سمت ریاست دانشکده‌ی پزشکى از تاریخ 1 /6 /1332 تا 2 /8 /1333، رئیس دانشکده‌ی پزشکى از 3 /8 /1333 تا 14 /10 /1336، استاد کرسى بیماری‌هاى زنان و رئیس بخش جراحى زنان بیمارستان زنان از تاریخ 15 /1 /1336 تا تاریخ 8 /6 /1339، وزیر بهدارى از تاریخ 9 /6 /1339، وزیر فرهنگ در سال 1340، ریاست دانشگاه از 18 /2 /1342، ریاست دانشکده‌ی پزشکى از تاریخ 4 /4 /1342، عضو افتخارى شورایعالى فرهنگ در تاریخ 3 /2 /1330، کارشناس سازمان بهداشت جهانى، عضو هیات اجرائیه سازمان بهداشت جهانى، مشاور بهداشت جهانى، 22 /2 /1343 عضو شورایعالى فرهنگ (به عنوان رئیس مدرسه‌ی عالى)، 6 /2 /1345 انتصاب به عضویت شوراى مرکزى دانشگاه‌ها توسط شاه، سال 1354 با فرمان شاه به سناتورى از تهران دوره‌ی هفتم منصوب شد. سال 1356 فرح پهلوى وى را به سمت عضو شورایعالى جمعیت حمایت از آسیب‌دیدگان از سوختگى به مدت سه سال منصوب کرد. عضو شورایعالى بنگاه حمایت مادران و نوزادان، رئیس هیأت مدیره‌ی جمعیت حمایت آسیب‌دیدگان از سوختگى، عضو شورایعالى جمعیت ملى مبارزه با سرطان و عضو شورایعالى مرکز طبى کودکان از دیگر سمت‌هاى مشارالیه بوده است.جهانشاه صالح از فراماسون‌هاى مطرح بود که در سال 1335 به کمک تنى چند از دوستان خود کلوپ روتارى تهران را تأسیس کرد که این کلوپ هسته مرکزى کلوپ‌هاى روتارى را برعهده گرفت. وى دو مرتبه به ریاست این کلوپ انتخاب شد: 36 ـ 1335 و 43 ـ 1342.
جهانشاه صالح با سازمان «سیا» (SIA) همکارى داشت. در این باره مى‌خوانیم: «طبق اطلاع واصله ماموران سازمان «سیا» و اداره اطلاعات آمریکا در ایران با عده‌اى از کسانى که در آمریکا تحصیل کرده و در وزارتخانه‌ها و ادارات مختلف مشاغل حساسى دارند به عنوان صرف نهار یا شام تماس و ارتباط داشته و ضمن تبادل نظر به جمع‌آورى اطلاعات لازم مبادرت مى‌ورزند. به عنوان نمونه رئیس اداره اطلاعات آمریکا در ایران «مستر لینج» و معاون اداره اطلاعات آمریکا در ایران هر هفته یا 15 روز یکبار با گروه‌ها و افراد مختلف منجمله با آقاى جهانشاه صالح رئیس دانشگاه تهران ... به عنوان صرف نهار یا شام تماس و ارتباط دارند».
ساواک در سند بیوگرافى او آورده است: «نامبرده طرفدار سیاست غرب بوده و دو سال قبل از وزارتش مقدار 10 کیلوگرم هروئین قاچاق به کشور وارد کرده و از فروش آن پول سرشارى به جیب زده است. فردى دروغگو، ریاکار و در میان همکاران و تشکیلات خود شهرت خوبى ندارد.»
جهانشاه صالح پس از انقلاب اسلامى در مورخه 15 /2 /1359 ش از دانشگاه تهران پاکسازى شد که به حکم وی اعتراض گردید، اما در تجدیدنظر در جلسه‌ی نهایى 22 /12 /1361 نیز به حکم قبلى مهر تایید زده شد. وى دى ماه 1375 در تهران فوت کرد. اسناد ساواک . پرونده انفرادى
2. منظور اعلامیه کمیته مرکزی حزب ایران به امضای اللهیار صالح مبنی بر تأیید دکترین آیزنهاور می‌باشد که در آن، «روح» پیام آیزنهاور، «بر ضد امپریالیسم و کلنیالیسم و موافق با احترام به حقوق بشر و آزادی فرد و استقلال ملل در اداره امور خود و تقویت وطن پرستی و تقوا» تشخیص داده شد. این اعلامیه با مخالفت بخشی از ملی‌گرایان طرفدار دکتر مصدق مواجه گردید.
ر.ک: پایگاه مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی . مقاله «بختیار و نهضت مقاومت ملی»