تاریخ سند: 9 اردیبهشت 1338
فهرست عرض وزارت کار
متن سند:
شماره: 2607 تاریخ:9 /2 /1338
فهرست عرض وزارت کار
چون عطاءاله خسروانی برای معاونت ثابت اداری وزارت کار در نظر گرفته شده است مراتب را بدینوسیله به پیشگاه مبارک ملوکانه معروض و استدعای صدور فرمان شاهانه را مینماید.
چاکر- دکتر جمشید آموزگار1
از شرف عرض پیشگاه مبارک ملوکانه خواهد گذشت.
چاکر
810-2 /3 /38
توضیحات سند:
1. جمشید آموزگار، فرزند حبیبالله در سال 1302 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد، در ایام جنگ دوم جهانى به آمریکا رفت، در رشتهی مهندسى هیدرولیک دکتری گرفت و در سال 1330 به ایران بازگشت. وى به عنوان رئیس ادارهی مهندسى آژانس عمران بینالمللى در «اصل 4 ترومن» در تهران مشغول به کار شد و پس از معاونت بهداشت تا سال 1334، از سال 1336 که فشار آمریکا براى واگذارى مسئولیتهاى کشور به تحصیلکردهها در آمریکا فزونى یافت، «آموزگار» نیز به وزارت کار کابینهی دکتر منوچهر اقبال منصوب شد. جعفر شریف امامى در خصوص عملکرد وى در این برهه چنین گفته است: «آموزگار در زمان عضویت در کابینه اقبال، مطالبى را که در هیئت دولت مطرح مىگردید، بلافاصله به سفارت آمریکا اطلاع مىداد.» آموزگار در اسفند 1342 در کابینهی حسنعلی منصور وزیر بهدارى شد، در دولت امیرعباس هویدا به سمت وزارت دارایى رسید و در این هنگام طى گزارشى چنین معرفى شد: «در وزارت دارایى یک بچه آمریکایى که هنوز داراى گذرنامه آمریکایى است به نام آموزگار مشغول جاسوسى براى آمریکایىها است ولى از قدیم معروف به انگلیسى بود.» وی پس از 9 سال در سال 1353 وزیر کشور کابینهی هویدا شد. در سال 1354 به دست «کارلوس» به همراه وزراى نفت اوپک به گروگان درآمد. او به پاس فعالیتهایش در اوپک، بزرگترین نشان دربارى ایران یعنى نشان درجه اول تاج را از شاه دریافت کرد، در سال 1355 دبیر کل حزب رستاخیز شد و بالاخره در مرداد 1356 آرزوهاى دیرین وى برآورده و نخستوزیر ایران گردید. وى در دوران اوجگیرى انقلاب اسلامى و شدت یافتن تظاهرات در شهرها و آتشسوزى سینما رکس آبادان، در چهارم شهریور 1357 استعفا داد و در دى ماه همان سال به آمریکا متوارى شد و دفتر مشاورهی انرژى در واشنگتن را تأسیس کرد. در حال حاضر او از سرمایهداران عمدهی آمریکا محسوب مىشود و با بانک جهانى و صندوق بینالمللى پول همکارى دارد.
رجال عصر پهلوی؛ جمشید آموزگار به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسى اسناد تاریخى، 1382
منبع:
کتاب
عطاءالله خسروانی به روایت اسناد ساواک صفحه 1
