موضوع : پخش اعلامیه در مسجد جامع شیعیان زاهدان عطف 2797/312 ـ 5/11/36
تاریخ سند: 9 بهمن 1356
موضوع : پخش اعلامیه در مسجد جامع شیعیان زاهدان عطف 2797/312 ـ 5/11/36
متن سند:
از : 11هـ به : 312 شماره : 11378 /11هـ عامل یا عاملین پخش اعلامیه مورخ 30 /10 /36 [1356] در مسجد مذکور به احتمال زیاد از افرادی می‌باشند که در مدرسه علمیه به سر می‌برده‌اند زیرا ساختمان مسجد و مدرسه به همدیگر مربوط است و از طرفی دسترسی عادی به پشت بام مسجد مشکل می‌باشد.با توجه به اینکه در روزهای اخیر تعدادی از طلاب قم، مشهد و سایر شهرستان‌ها جهت ملاقات روحانیون تبعیدی به خصوص ناصر مکارم شیرازی1 به زاهدان وارد می‌گردند و پس از یکی دو روز اقامت در مدرسه (حوزه) علمیه به منظور فوق‌الذکر به شهرستان‌های ایرانشهر و چابهار عزیمت می‌نمایند لذا به احتمال قریب به یقین پخش اعلامیه‌های مزبور از ناحیه این افراد بوده است.
سه نفر افراد مشروحه زیر که مظنون می‌باشند در تاریخ 30 /10 /36 [1356] در مدرسه به سر می‌بردند : 1- راحم کفعمی فرزند حجت الاسلام کفعمی پیشنماز زاهدان.
2- مجد شغل واعظ ساکن مشهد.
3- ربانی که معمم بوده و درس قرآن می‌‌دهد.
نظریه شنبه : خبر صحت دارد.
نظریه یکشنبه : مفاد خبرمورد تائید است.
به احتمال زیاد پخش اعلامیه‌های مزبور از ناحیه طلابی بوده که بطور موقت در مدرسه مزبور سکونت داشته‌اند.
تحقیق پیرامون وضعیت سه نفر فوق‌الذکر و شناسائی عاملین اصلی ادامه دارد.
منابع و همکاران نیز در این مورد توجیه گردیده اند.
ضمناً مراتب فوق از طریق منبع 10041 نیز گزارش گردیده است.
نظریه سه‌شنبه : نظریه یکشنبه مورد تایید است .
قابوس
توضیحات سند:
1.آیت الله ناصر مکارم شیرازی فرزند حاج محمد در بهمن ماه سال 1305 ش در شیراز دیده به جهان گشود.
دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شیراز گذرانید و پس از شهریور 1320 به فراگیری مقدمات و سطح در مدرسه علمیه آقابابا خان در آن شهر پرداخت.
در سال 1324 به قم عزیمت نمود و طی اقامت پنج ساله در آنجا، از محضر آیات عظام: بروجردی و حجت کوه‌کمره ای بهره مند گردید.
وی در سال 1329 جهت ادامه تحصیل، راهی نجف اشرف شد و موفق به کسب اجازه اجتهاد از علمای آن سامان گردید.
در سال 1330 به قم بازگشت و مجدداً در درس آیت الله بروجردی شرکت نمود.
او فلسفه را نزد علامه طباطبایی (ره) خواند و به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول در حوزه علمیه قم مشغول شد.
در دهه 30 شمسی به منظور مقابله با تبلیغات الحادی، با همکاری گروهی از همفکرانش، مبادرت به تشکل جلسات بحث علمی و فلسفی کرد.
در آن جلسات، کلیه اصول فلسفی مکتب های مادی را مطرح و در نتیجه کتاب «فیلسوف نماها» را تألیف نمود.
این کتاب با استقبال جوانان و روشنفکران روبرو شد و در سال 1333 به عنوان بهترین کتاب سال، بزرگترین جایزه علمی را به خود اختصاص داد.
نگارش قریب 50 عنوان کتاب درباره فقه، اقتصاد، فلسفه، کلام و تفسیر از جمله «تفسیر نمونه» در 27 جلد، از جمله اقدامات علمی ایشان است.
وی در سال 1337 اقدام به نشر مجله ماهانه «درسهایی از مکتب اسلام» نمود.
فعالیت و مبارزه سیاسی ایشان با اوج گیری نهضت اسلامی در سال 1342 شهرت یافت.
او با ایراد سخنان انتقادی و اعتراض آمیز در مجامع علمی و مذهبی و نیز نگارش مقالات انتقادآمیز در نشریه مکتب اسلام، توجه ساواک را به خود جلب کرد.
بعد از قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و بازداشت شد.
پس از آن نیز بارها به شهربانی احضار و مورد تذکر قرار گرفت.
به دنبال قیام مردم قم در آذر و دی 1356، ایشان به سه سال اقامت اجباری در چابهار محکوم گردید و پس از مدتی محل تبعید وی به مهاباد و سپس مرودشت تغییر یافت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بازگشت از تبعید، در قم مستقر شد و همچون گذشته به تدریس و تربیت طلاب علوم دینی پرداخت.
آیت الله مکارم شیرازی، پس از رحلت آیت اللّه‌العظمی حاج شیخ محمدعلی اراکی، از طرف جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به عنوان یکی از مراجع تقلید معرفی گردید.
ایشان در دوره اول و دوم مجلس خبرگان، به نمایندگی از طرف مردم انتخاب شد.