موضوع : شایعات درباره آقای علم نخست وزیر
تاریخ سند: 28 آذر 1342
موضوع : شایعات درباره آقای علم نخست وزیر
متن سند:
برابر اطلاع در محافل شایع گردیده که آقای علم نخست وزیر چون حس بدبینی مردم را نسبت بخود احساس میکند از این نظر کمتر در اجتماعات شرکت مینماید.ضمنا اظهار نظر گردیده در تالار فرهنگ به محض اینکه سخنرانی ایشان باتمام رسیده دیگر بجای خود مراجعت نکرده و فورا از درب اختصاصی تالار با تردید و ترس خارج شده اند و نیز در باشگاه افسران بمحض اینکه صحبتشان پایان یافته با اینکه میبایست تا هنگامیکه والاحضرت شاهپور غلامرضا1 حضور دارند حضور داشته باشند مع الوصف باشگاه را ترک گفته اند.
عده ای از طبقات مردم عقیده دارند چنین نخست وزیری قادر باداره امور نمیباشد.
در پرونده دولت آقای اسداللّه علم بایگانی شود.
2 /4 33
توضیحات سند:
1ـ غلامرضا پهلوی پنجمین فرزند رضاخان از توران امیرسلیمانی به تاریخ 25 اردیبهشت 1302 در تهران متولد شد.تحصیلات ابتدایی را در ایران گذراند.
و در سال 1313 همراه برادرانش عبدالرضا، احمدرضا و محمودرضا برای ادامه تحصیل به سوئیس فرستاده شد و دو سال بعد به ایران بازگشت و در مدرسه نظام مشغول تحصیل شد.
در شهریور 1320 و به دنبال فرار پدرش با او به آفریقای جنوبی رفت و بعد از هلاکت رضاخان چون اجازه بازگشت به ایران را نداشت به امریکا رفت و در مدرسه پرینستن مشغول تحصیل شد.
وی بالاخره پس از یک سال اقامت در امریکا به ایران بازگشت و وارد دانشکده افسری شد و در مهر سال 1327 دانشکده نظام را به پایان برد و در سال 1350 به درجه سرتیپی رسید.
اهم مشاغل وی عبارت بود از ریاست کمیته المپیک، ریاست باشگاه سوارکاران، آجودان ویژه شاه، ریاست عالی و بازرس ویژه ستاد فرماندهی عالی، عضو شورای نیابت سلطنت.
غلامرضا در سال 1326 با هما اعلم دختر امیراعلم پزشک رضاخان که از طرف مادری نوه وثوق الدوله بود ازدواج کرد که پس از طرح دوستی ابتهاج با هما وی از غلامرضا طلاق گرفت و با او ازدواج کرد و غلامرضا نیز با منیژه جهانبانی دختر سرلشکر منصور جهانبانی ازدواج کرد.
غلامرضا در بین خانواده پهلوی به عنوان فردی فاقد شخصیت و پول دوست و خسیس شهره بود.
غلامرضا از اعضای فعال لژ ماسونی و بعضا از او به عنوان استاد اعظم نیز نامبرده شده است.
وی در فعالیتهای سوء اقتصادی و کسب سودهای کلان به پشتوانه برادر در اکثر کارخانجات مهم کشور صاحب سهامهای کلان بود.
برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به فرهاد رستمی.
پهلوی ها، جلد دوم صفحات 11 الی 17