برنامه تشریف فرمایی برای مراسم اختتامیه جشن هنر شیراز1
برنامه تشریف فرمایی برای مراسم اختتامیه جشن هنر شیراز1
متن سند:
تشریف فرمایی به شیراز از ساعت 11 صبح روز جمعه 17 /6 /51 با هواپیمای فرنچس همراهان: 1ـ سرکار علیه خانم فریده دیبا 2ـ آقای کامران دیبا و بانو 3ـ سرکار خانم شهلا بهادری 4ـ سرکار خانم الی آنتونیادیس2 5ـ آقای احمد انصاری و بانو 6ـ مستخدمه مخصوص 7ـ سلمانی مخصوص3 ساعت 30 /4 بعدازظهر تشریف فرمایی به کوکتل هنرمندان 150 نفر برنامه پرسپولیس شام هنرمندان 150 نفر شنبه 18 /6 /51 ساعت 30 /10 صبح تشریف فرمایی به مرکز مخابرات تلفن (مرکز زیمنس)4 سفیر آلمان در دربار شاهنشاهی برای معرفی اشخاص فنی مرکز زیمنس افتخار حضور داشته است.تشریف فرمایی به فرودگاه شیراز و مراجعت به تهران.
توضیحات سند:
1ـ روز 27 مرداد 6413 مصادف با دوم رمضان سال 1397 جشن هنر شیراز با حضور فرح پهلوی گشایش یافت.جشن هنر شیراز که نوعی فستیوال بین المللی هنری بود، از چند سال قبل از آن تاریخ، در شیراز برگزار می شد و با وجود مخارج سنگینی که در برداشت هرگز مورد توجه و استقبال مردم قرار نمی گرفت، بلکه اعتراض و انتقاد قاطبه مردم را دامن می زد، زیرا هنرها و نمایشهایی که از طرف هنرمندان کشورهای مختلف عرضه می شد، با روحیات اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران، مطابقت نداشت و نمایش بعضی از صحنه های آن در تلویزیون، موجب تمسخر و استهزای مردم می گردید.
در جشن هنر تابستان 1356 شیراز، علاوه بر این صحنه های نامناسب و نامأنوس، نمایشهای زننده و خلاف عفت عمومی به روی صحنه آمد که با اعتراض شدید مردم روبرو شد و موضوع در مساجد و منابر مورد انتقاد شدید قرار گرفت.
آنتونی پارسونز سفیر پیشین انگلیس در ایران در کتاب غرور و سقوط خود، «جشن هنر سال 1356 شیراز» را به عنوان یکی از نخستین جرقه های انقلاب ایران توصیف کرد و نوشت: «جشن هنر سال 1356 شیراز از نظر کثرت صحنه های اهانت آمیز به ارزشهای اخلاقی ایرانیان از جشنهای پیشین فراتر رفته بود.
به عنوان مثال یک شاهد عینی صحنه هایی از نمایشی را که ترتیب داده بودند.
یک باب مغازه را در یکی از خیابانهای پر رفت و آمد شیراز اجاره کرده و ظاهرا می خواستند برنامه خود را کاملاً طبیعی در کنار خیابان اجرا کنند.
صحنه نمایش نیمی از داخل مغازه و نیمی در پیاده رو مقابل آن بود.
یکی از صحنه ها که در پیاده رو اجرا می شد، تجاوز به عنف بود که به طور کامل (نه بطور نمایشی و وانمود سازی) به وسیله یک مرد (کاملاً عریان یا بدون شلوار درست بخاطر ندارم) با یک زن که پیراهنش به وسیله مرد متجاوز چاک داده می شد در مقابل چشم همه صورت می گرفت.
ولی موضوع به شیراز محدود نشد و توفان اعتراض که علیه این نمایش برخاست، به مطبوعات و تلویزیون هم رسید.
من به خاطر اینکه موضوع را با شاه در میان گذاشته و به او گفتم اگر چنین نمایشی بطور مثال در شهر منچستر انگلیس اجرا می شد، کارگردان و هنرپیشگان آن جان سالم به در نمی بردند.
شاه مدتی خندید و چیزی نگفت».
2ـ الی آنیودیانیس، ایرانی یونانی الاصل بود که نسبت به سایر حاضران در حلقه دوستان خصوصی فرح سن و سال بالاتری داشت و مورد احترام همه بود و می شود گفت که حالت معلمی نسبت به سایرین داشت.
پس از سقوط ـ احمدعلی ـ مسعود انصاری، ص 57 3ـ همراه کردن سلمانی؟! مخصوص در سفر به شیراز نیز از موارد دیگر تحمیل هزینه و چند بار آرایش در سفری چند ساعته یا چند روزه نیز نشان از سادگی؟! فرح می باشد.
4ـ در حالی که سردمداران رژیم پهلوی ادعای پیشرفت و توسعه داشت و خود را از کشورهای پیشرفته و صنعتی در سطح جهانی معرفی و بسیار روی این مطلب تبلیغ می کردند اما این قسمت از سند گویای انجام ساده ترین کارها توسط کمپانی های خارجی در ایران می باشد حتی کارهای ساده مخابراتی؟