تاریخ سند: 6 خرداد 1347
متن سند:
رونوشت گزارش خبر شماره 9136 /20 ه 2 ـ منبع 748 موضوع تشکیل جلسه بحث و تفسیر هفتگی در مسجد هدایت واقع در خیابان استامبول تشکیل گردید پس از پایان نماز جماعت دکتر جواد باهنر1 به صحبت پرداخت و درباره افتخارات ایران باستان اظهار داشت در زمان پادشاهان ساسانی که قبل از اسلام حکومت می کردند فقط یک مشت تبلیغات چی به نفع امپراطوری تبلیغ می کردند و ضمن شرح جنگ ها و آدم کشی های انوشیروان صحبت را به عدالت انوشیروان2 رسانید و گفت که از زمان قدیم تبلیغات در دستگاه امپراطورها رواج داشته است و افزود که نوشیروان در زمان پدرش ابتدا دین مزدک را تقویت کرد بعد سران قوم بر علیه او شوریدند.پس از مدتی مغلوب آنها شد و به عنوان مهمانی تمام سران را از بین برد.
در جنگ ایران و روم چندین هزار نفر را از بین برد و اضافه کرد موضوع عدالت انوشیروان فقط خراب نکردن خانه پیرزنی [است ]که اطراف طاق مدائن سکنی داشته و حاضر نشده به هیچ قیمتی آن را واگذار کند و همچنین کشیدن یک طناب عدالت از بیرون تا داخل کاخ بوده که آنهم فقط جنبه تبلیغ داشته است.
ساختمان کاخ مدائن و چندین بنای دیگر به وسیله معماران رومی که از اسیران بودند بنا شد.
دکتر باهنر سپس در مورد آزادی آن زمان بحث کرد که هیچ رعیت زاده یا شخص عادی حق نداشت در مدارس تحصیل نماید.
درباره تأسیس دانشگاه جندی شاپور که در چه زمانی و برای چه منظوری ساخته شد، صحبت نمود و افزود که در زمان قدیم آزادی وجود نداشت اما حضرت رسول(ص) و اسلام بود که گفت بین شاه و گدا نباید فرقی وجود داشته باشد همه بنده خدا هستند از آن تاریخ به زن و مرد آزادی داده شد آن وقت الان یک عده فقط به نام عدالت خودشان تبلیغ می کنند.
افراد شناخته شده عبارت بودند از مهندس مهدی بازرگان.
خلیل شالچی.
مهندس محمدعلی گل افشانی.
مصطفی صادقی.
رونوشت برابر اصل است.
123613
توضیحات سند:
1ـ شهید دکتر محمد جواد باهنر فرزند حاج علی اصغر در سال 1312 در کرمان متولد شد.خواندن و نوشتن و قرآن را در مکتب خانه آموخت و سپس به مدرسه معصومیه کرمان رفت و همزمان با تحصیل علوم دینی به فراگیری علوم کلاسیک پرداخت و دیپلم گرفت.
در اوایل مهرماه 32 برای تحصیل سطوح عالی راهی قم شد و یک سال بعد در درس خارج آیت الله العظمی بروجردی و امام خمینی و علامه طباطبایی شرکت جست و همگام با دروس حوزه به تحصیلات دانشگاهی پرداخت و در سال 37 موفق به اخذ لیسانس در رشته ادبیات و پس از مدتی در رشته علوم تربیتی به درجه فوق لیسانس رسید و دکترای الهیات را نیز از دانشگاه تهران گرفت.
وی در سال 36 فعالیت های فرهنگی و مطبوعاتی خود را آغاز کرد و در تأسیس دفتر نشر فرهنگ اسلامی، کانون توحید مسجد الجواد و مدرسه رفاه نقش مؤثری داشت.
و از بنیانگذاران سالنامه مکتب تشیع بود.
برای اولین بار در سال 1337 به علت سخنرانی علیه اسرائیل دستگیر شد در سال 42 مبارزات سیاسی را همگام با نهضت روحانیت آغاز کرد و در اسفند 42 پس از ایراد سخنرانی دستگیر شد.
و پس از آن پیاپی به زندان های کوتاه مدت محکوم شد و از سال 1350 تا آستانه پیروزی انقلاب اسلامی ممنوع المنبر گردید.
بعد از پیروزی انقلاب مسئولیت تنظیم امور مدارس و بازگشایی آنها را پذیرفت.
وی به همراه دکتر شهید بهشتی، آیت الله خامنه ای، موسوی اردبیلی و هاشمی رفسنجانی حزب جمهوری اسلامی را بنیاد نهاد.
او همچنین عضو و نماینده شورای انقلاب در آموزش و پرورش بود.
از طرف مردم کرمان به مجلس خبرگان رفت و از سوی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی نیز حضور یافت.
در کابینه شهید رجایی به عنوان وزیر آموزش و پرورش خدمت کرد و پس از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی به عنوان دبیر کل حزب منصوب شد.
در 14 مرداد 1360 به عنوان نخست وزیر رأی موافق از مجلس گرفت.
اما طولی نکشید که در روز 8 شهریور 1360 در پی بمب گذاری دفتر نخست وزیری به شهادت رسید.
از آثار وی می توان به: 1ـ خانواده در اسلام .
2ـ انقلاب اسلامی ایران .
3ـ شناخت اسلام.
4ـ خداشناسی 5ـ جهان در عصر بعثت، اشاره نمود.
2ـ خسرو اول، ملقب به انوشیروان عادل از شاهان سلسله ساسانی است.
در آغاز سلطنت خود تمام برادران خود و اولاد ذکور آنان را به قتل رساند او مزدکیان را که گفته می شود تعدادشان هشتاد هزار نفر بود، در یک روز قتل عام کرد.
قتل بزرگمهر، وزیر دانشمند وی که به دستور وی انجام گرفت، از دیگر اعمال ظالمانه او بود.
امام خمینی (ره) درباره وی می فرمایند: «...
این که می گویند انوشیروان عادل این از اساطیر است.
یک مرد ظالم سفاکی بوده است، منتهی شاید پیش سلاطین دیگر وقتی می گذاشتند، به او گفتند عادل.
والا کجایش انوشیروان عادل بوده است؟!».
(رک: کتاب کوثر، جلد اول، صفحه 639)