صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی در حسینیه ‌بنی‌فاطمه

تاریخ سند: 20 بهمن 1352


موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی در حسینیه ‌بنی‌فاطمه


متن سند:

از: 20 ﻫ 12 تاریخ: 20 /11 /1352
به: 312 شماره: 120436 /20 ﻫ 12
موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی در حسینیه ‌بنی‌فاطمه

جلسه سخنرانی نامبرده فوق از ساعت 2030 روز 11 /11 /52 در حسینیه ‌بنی‌فاطمه با شرکت حدود دو هزار نفر تشکیل گردید، ناطق بالای منبر رفت. ابتدا به سؤالی که چرا موسیقی از نظر اسلام حرام است چنین پاسخ گفت. ساز و آواز‌ها و موسیقی‌هایی که در مجالس لهو و لعب نواخته می‌شود حرام است و موسیقی دو نوع است: 1. سمفونی. 2. جاز که موسیقی جاز باعث هیجان شده و سمفونی موجبات وارفتگی انسان می‌گردد و آنهایی که موسیقی می‌نوازند عمرشان کم است. مکارم سپس درباره اسلام و آزادی بیان، چنین اظهار نمود که در سوره الرحمان اشاره شده اسلام تنها دینی است که آزادی بیان را به طور کامل اجرا نموده است. مشارالیه خطاب به جوانان چنین گفت جوانان شما امروز فکر کنید و آنچه می‌خواهید بگویید ولی گفتارتان منطقی باشد و بنده کسی نیز نباشید.1
نظریه شنبه. نظری ندارد.
نظریه یکشنبه. گزارش تسلیمی شنبه به احتمال یقین صحت دارد.
نظریه چهارشنبه. نظریه یکشنبه مورد تأیید است.

توضیحات سند:

________
1. در گزارش دیگری از این سخنرانی که دارای شماره 120538 /20 ﻫ 12 - 22 /11 /52 می‌باشد، آمده است: «موسیقی به معنی وسیع یعنی هر صدای خوب و آهنگ نشاط‌‌انگیز را موسیقی می‌گویند اما در اسلام هر صدای خوب حرام نیست مانند صوت خوش قرآن در اسلام پسندیده است. آن چیزی که جنبه غنا دارد و در مجالس عیش و لهو و لعب نواخته می‌شود حرام می‌باشد و فلسفه حرام بودن آن به این خاطر است که امروزه تمام دانشمندان به اتفاق در مورد رابطه مستقیم موسیقی با اعصاب و روان را دریافته‌اند که موسیقی عامل مهم بیماریهای عصبی و روانی می‌باشد. مرگ‌ و میرهای ناگهانی مولود همین موسیقی جاز و سمفونی می‌باشد و عامل مهم بیماری قلبی است. موسیقی جاز هم به خاطر اینکه محیط سستی و رخوت ایجاد می‌کند حرام است. مهمترین عامل انسانیت همان عقل و روان انسانی است وقتی به این صورت از بین برود انسان معمولی نبوده و به درد نخواهد خورد.» بخش ضمائم

منبع:

کتاب آیت‌الله العظمی ناصر مکارم شیرازی به روایت اسناد ساواک - کتاب دوم صفحه 184

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.