صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: خانم حشمت یوسفی دبیرکل سازمان زنان ایران

تاریخ سند: 29 آذر 1345


موضوع: خانم حشمت یوسفی دبیرکل سازمان زنان ایران


متن سند:

از: 20ﻫ 4 تاریخ:29 /9 /1345
به: 321 شماره: 22616/ﻫ 4
موضوع: خانم حشمت یوسفی دبیرکل سازمان زنان ایران
عطف: به 47595 /321- 3 /9 /45

دوستی و صمیمیت آقایان عبدالرضا انصاری و هوشنگ انصاری1 و خسروانی دبیرکل حزب ایران نوین و کلالی و خواجه‌نوری و دیگر سران حزب ایران نوین با مقامات آمریکایی در محافل مطبوعاتی و سیاسی پایتخت این شایعه را به وجود آورده است که این عده از کارگردانان حزب ایران نوین وسیله مرحوم منصور با آقای یاتسویچ2 رئیس اداره سیاسی خارجی و اطلاعات آمریکا در تهران ارتباط سیاسی داشته و این موضوع را آقای مقدسی مدیر روزنامه ناهید به تفصیل نقل می‌کرده است و خود او شاهد آمد و رفت یاتسویچ به منزل نامبردگان بوده است و فعالیت یاتسویچ در این زمینه با این عده آنقدر زیاد بوده که وزیر امور خارجه ایران بطور محرمانه تقاضای خروج یاتسویچ را از دولت آمریکا نموده است. از طرفی خانم یوسفی مدت 20 روز در منزل آقای یاتسویچ مفاد اساسنامه حزب ایران نوین را که مرحوم منصور تهیه کرده به انگلیسی ترجمه و ماشین نموده و تنها زن مورد اعتماد مقامات اطلاعاتی سفارت آمریکا در تهران بوده است بنا به توصیه آقای هوشنگ انصاری وزیر اطلاعات از آقای نخست‌وزیر و پشتکار دبیرکل و سایر مقامات حزبی خانم یوسفی به دبیرکلی سازمان زنان انتخاب و انتظار مقامات حزب ایران نوین از خانم یوسفی این است که اعضاء سازمان زنان را به تدریج به عضویت حزب ایران نوین درآورد.
نظریه رهبر عملیات: تلاش حزب ایران نوین مبنی بر ازدیاد عضویت اعضاء مورد تایید لکن سایر مطالب مندرج و ارتباط نامبردگان با یاتسویچ احتیاج به بررسی بیشتری دارد.
(رونوشت برابر اصل است). اصل در ح 451ـ 151
در پرونده آقای عطاءاله خسروانی وزیر کار و امور اجتماعی و دبیرکل حزب ایران نوین خ - س بایگانی شود.

توضیحات سند:

1. هوشنگ انصاری، فرزند عبدالرسول در سال 1306 ﻫ ش در اهواز به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى و متوسطه را در این شهر به پایان رساند و براى ادامه تحصیل راهى انگلستان شد. لیسانس اقتصاد را از دانشگاه لندن گرفت و دوره فوق لیسانس را در دانشگاه سوفیل ژاپن گذراند. علاقه او به مشاغل درآمدزا، وى را به کارهاى تجارى کشاند و در رشته‌هاى بازرگانى و صنعتى به فعالیت پرداخت. او با نام اصلى عباس مستمند شیرازى کارمند ساده شرکت خصوصى فخر ایران بود که بعدها با نام مستعار هوشنگ انصارى وارد دولت شد. انصاری در سال 1333 وابسته مطبوعاتى ایران در ژاپن گردید. حسین فردوست در این مورد گفته است : «عباس آرام از وابستگان انگلیسى، مدت‌ها وزیر خارجه بود. موقعى که او سفیر در ژاپن شد، هوشنگ کارمند محلى سفارت ایران بود. آرام تشخیص داد که انصارى فرد مناسبى است و او را به انگلیسی‌ها معرفى کرد. بدین ترتیب انصارى ناگهان وزیر اطلاعات، سفیر ایران در آمریکا، وزیر دارایى و مدیرعامل شرکت نفت شد و جزو کاندیداهاى نخست‌وزیرى بود که انقلاب شد.» دیگر سمت‌هاى او در رژیم پهلوى از این قرار بود: مستشار اقتصادى ایران در خاور دور (1335)، سفیر سیار ایران در کشورهاى آفریقایى (1334)، سفیر ایران در پاکستان و سیلان (1344)، وزیر اطلاعات و جهانگردى (1335)، سفیر ایران در آمریکا (1346) و وزیر دارایى و امور اقتصادى (1348). با تأسیس حزب رستاخیز از طرف شاه، انصارى با عنوان هماهنگ کننده جناح سازنده وارد حزب شد، اما در خرداد 1357 از این مقام کناره‌گیرى کرد. او که با گراتیان یاتسویچ ـ رئیس سیا در ایران ـ ارتباطى تنگاتنگ داشت، با پیش‌بینى سقوط رژیم شاه، زودتر از دیگر دولتمردان از ایران خارج شد و با سرمایه هنگفتى که در این مدت در بانک‌های خارجی انباشته بود، به آمریکا رفت و به عنوان یکى از سرمایه‌داران شناخته شده، فعالیت‌هاى تجارى خود را ادامه داد و در زمره مدیران بانک جهانى درآمد. او در یک نوبت 400 میلیون دلار ارز از کشور خارج کرد و مدتى نیز مسؤول ‌امور مالى دربار در خارج از کشور بود. وى از اعضاى جمعیت فراماسونرى، لژ کوروش و خیام نیز بود و با کیسینجر دوستى نزدیک داشت. گزارش‌هایی از ساواک دال بر ارتباط وى با سازمان «سیا» و نماینده اداره سیاست خارجى و اطلاعات آمریکا در ایران وجود دارد. همچنین در سند بیوگرافى او چنین آمده است: «فردى با اطلاعات خوب اقتصادى و کاردان، لیکن تندخو، لجوج و یک‌دنده مى‌باشد.» در پرونده او گزارش‌هایی نیز در خصوص سوءاستفاده‌هاى مالى وى از بودجه وزارت اطلاعات براى برپایى میهمانى و هزینه‌هاى هتل و ... و صرف این پول‌ها در مصارف شخصى و به ویژه قمار در قمارخانه‌هاى بزرگ اروپایى موجود است.
2. در سند به اشتباه یاسیاویچ نوشته شده است.


منبع:

کتاب عطاءالله خسروانی به روایت اسناد ساواک صفحه 201

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.